για την κλιμακτήριο και για την εμμηνόπαυση. Αν όχι, καλά θα κάνετε να αρχισετε να ενημερώνεστε!Αν πάλι είστε από τις... τυχερές που τα βιώνετε, θα ξέρετε πόσο δύσκολη είναι η περίοδος αυτή και σίγουρα θα καταριέστε την ώρα και την στιγμή που ο Θεός αποφάσισε να πάρει τον μπαλτά και να κόψει το πλευρό του Αδάμ για να φτιάξει την Εύα. Η οποία μπορεί να το τόλμησε να την κάνει την κουτσουκέλα με τον Όφη, αλλά δείτε πόσο βαριά το πλήρωσε το πράγμα. Διότι ο Θεός την καταράστηκε μετά από αυτό να κάνει με πόνους τα παιδιά της –και να περνάει τα βάσανα της εμμηνόπαυσης όταν φτάνει στα 50- και όχι με την δοκιμασμένη μέχρι τότε μέθοδο της Αγγειοπλαστικής.
Έτσι κι εγώ λοιπόν, ως πεντηκοντούτης απόγονος αυτής της άμυαλης Εύας, έφτασα σ αυτή την αποφράδα ώρα…
Όταν ήμουν μικρή και η μαμά και άλλες γνωστές μου γυναίκες μιλούσαν για την κλιμακτήριο και την εμμηνόπαυση, ψιθυριστά είναι η αλήθεια, σαν να ήταν ένα καλά καλυμμένο μυστικό των απογόνων της Εύας απανταχού της γης, αναρωτιόμουν αν πραγματικά, στα 50 οι γυναίκες περνάνε τόσο μεγάλο Γολγοθά. Μου φαίνονταν υπερβολικά όσα άκουγα.
Φαίνεται ότι ήρθε η ώρα να ανακαλύψω, ότι κάποιες γυναίκες τον βιώνουν σαν τέτοιο.
Και επειδή δεν είμαστε πια στη δεκαετία των 60s, ορίστε, μιλάω ανοιχτά για αυτό που περνάω.
Στην αρχή ήταν οι βραδιές που ξύπναγα έντρομη και ιδρωμένη μέσα στη νύχτα καταμεσής του χειμώνα. Έλεγα ότι μάλλον έβλεπα εφιάλτες –αποτέλεσμα δυσπεψίας- που δεν τους θυμόμουν μετά, πως αλλιώς να το εξηγήσει κανείς.
Μετά μπήκε το καλοκαίρι και το βίωσα σαν το θερμότερο καλοκαίρι των τελευταίων 10 χρόνων. Με τις εξάψεις μου και μια βεντάλια στο χέρι, άκουγα τους άλλους που έλεγαν ότι ήταν ένα σχετικά δροσερό καλοκαίρι και πίστευα ότι είναι ολωσδιόλου τρελοί.
Ήταν και αυτοί οι πόνοι στις αρθρώσεις και οι κράμπες που δεν είχα ποτέ στην ζωή μου. Έλεγα ότι γέρασα και μου λείπει η άσκηση αλλά όταν ανέβαινα στον διάδρομο για το καθιερωμένο μου ημερήσιο μισάωρο, τα έφτυνα από την ατονία στα πέντε λεπτά.
Έβλεπα τα νύχια μου να σπάζουν στα καλά καθούμενα και νόμιζα ότι είχα μεταλλαχθεί σε καλή νοικοκυρά που έλειωνε στον νεροχύτη, αλλά μάλλον είχα και κενά μνήμης, γιατί πραγματικά δεν θυμόμουν να έκανα διπλοβάρδια καθαρίζοντας το σπίτι.
Επίσης, έφτιαξα μια πλουσιότατη συλλογή από αδημοσίευτα ποστ για το μπλόγκ, με τις φωτογραφίες τους και τις φωτοσοπιές τους. Μετά τα ξέχναγα, βαριόμουν να πατήσω το κουμπί για να αναρτηθούν, αμελούσα να συμπληρώσω μια παράγραφο, ένα επίλογο, ή να διορθώσω τα ορθογραφικά λάθη. Απλά με έπαιρνε ο ύπνος πάνω στο πληκτρολόγιο. Για δε την κατάσταση στο γραφείο, καλύτερα να μην μιλήσω!
Και η κατάθλιψη και το άγχος...;
Ε καλά, αυτοί είναι φίλοι από τα παλιά, έλεγα, μόνο καφεδάκι και τσιγάρο δεν κάναμε μαζί!
Μετά μπήκα τυχαία σε ένα site, που λέγεται http://34-menopause-symptoms.com/ και κόντεψα να φάω το ποντίκι από την έκπληξη.
Όλα αυτά και πολλά ακόμα συμπτώματα είναι σημάδια μείωσης των οιστρογόνων μας, ξέρετε, εκείνων των ταχυδρόμων με τα οποία στέλνει ο εγκέφαλος μηνύματα ότι ο προσωπικός σου πελαργός, δεν έχει βγει ακόμα στην σύνταξη και θα μπορούσε ακόμα να σου παραδώσει -αν του το ζητούσες- ένα μωρό!
Ο ενδοκρινολόγος που συμβουλεύτηκα, με απέτρεψε να πάρω οιστρογόνα γιατί θεωρεί ότι υπάρχουν κίνδυνοι που δεν αντισταθμίζονται από την ανακούφιση των συμπτωμάτων που προσφέρουν, εφ όσον βέβαια ελέγχεται κανείς συστηματικά για το θέμα της οστεοπορωσης. (Για το θέμα της λήψης οιστρογόνων οι απόψεις των γιατρών διίστανται, αλλά ποια είμαι εγώ για να έχω άποψη στο θέμα)
Επίσης μου απομυθοποίησε την αποτελεσματικότητα των μη ορμονικών φυτικών σκευασμάτων που υποτίθεται ότι προσφέρουν κάποια βοήθεια, ενώ με απέτρεψε κατηγορηματικά από το να πάρω κάποια φυτικά σκευάσματα που εξομοιώνουν την λειτουργία των ορμονών στον οργανισμό, χωρίς να είναι τα ίδια ορμόνες. Για τα τελευταία είχα διαβάσει στο Ιντερνετ ότι είναι αποτελεσματικά αλλά κάνουν τον οργανισμό να αδρανεί στην παραγωγή όσων ορμονών μπορεί ακόμα να εκκρίνει ο ίδιος.
Έτσι λοιπόν με την Κλιμακτήριο μου υπό μάλης και την Εμμηνόπαυση να διακρίνεται στο βάθος του τούνελ, πορεύομαι προς το παρόν, αγκαλιά με τις εξάψεις μου και την κατάθλιψη μου και τις αλλαγές διάθεσης και την μειωμένη μου libido και ένα σωρό άλλα άκρως ενοχλητικά.
Προσπαθώ επίσης να πείσω τον εαυτό μου ότι πολλά ακόμα καλά χρόνια με περιμένουν και ότι η εμμηνόπαυση δεν σημαίνει γηρατειά.
Απλά ο προσωπικός μου πελαργός –που έτσι κι αλλιώς υπήρξε αργόσχολος τόσα χρόνια- είναι καιρός να κρεμάσει τα επαγγελματικά του φτερά και να πάει να πιει κανένα καφεδάκι στο ΚΑΠΗ.
Είμαι βέβαιη ότι θα έρθει ο καιρός που θα χαλαρώσει η πολλή πίεση και για μένα και η ζωή μου θα μπει σε κανονικούς ρυθμούς, σιγά μην μας πάρει από κάτω τώρα η κατάσταση…
Πάντως όσες έχετε τέτοια ανεξήγητα συμπτώματα, καλό θα ήταν να κάνετε το σχετικό σετ εξετάσεων και ο γιατρός σας θα σας τα εξηγήσει βέβαια όλα πιο επιστημονικά
Αλλά θέλω να αγοράσω ένα ανεμιστηράκι βρε παιδιά!
Από εκείνα με την μπαταρία, που κρατάνε οι ηλικιωμένες όταν περιμένοουν το λεωφορείο στην στάση μέσα στη ζέστη.
Επειγόντως!
Έξω έχει 27 βαθμούς, εγώ έχω αναμμένο το A/C και οι συνάδελφοι ωρύονται…
Αλήθεια…
Μήπως ξέρετε που πουλάνε;
Φιλώ σας!
Aυτό είναι δωράκι της παρηγοριάς από την ζουζούνα, που πολύ με αγαπάει!
Ετικέτες personal
