Σάββατο, Ιουλίου 28, 2012
Ολυμπιακοι Αγωνες 2012. Τελετη Εναρξης, ενα εργο Τεχνης ;)

Ξύπνησα σήμερα από τον ήχο που έκανε το γκαζάκι την ώρα που ο Νικόλας έφτιαχνε τον πρωινό καφέ.
Και τότε όλα μου ήρθαν στο μυαλό!

Θα σας εξηγήσω.

Ξενυχτίσαμε κι εμείς βλέποντας την υπερπαραγωγή της Τελετής Έναρξης των Ολυμπιακών αγώνων του Λονδίνου.
Να πω τι μου άρεσε γιατί μετά...
-Μου άρεσε ο Μιστερ Μπιν, all time classic
-Μου άρεσε η σκηνή με τα ποδήλατα που οι ποδηλάτες είχαν τα φτερά περιστεριών και ο φωτισμός τα έκανε να μοιάζουν να πετάνε, με ομαλή ρέουσα κίνηση.
-Μου  άρεσε η εικόνα με την αγροτική εποχή και μετά με την βιομηχανική επανάσταση. Ήταν καλά στημένο και φωτισμένο (Είχε και Κένεθ Μπράνα!!!). Στο τέλος πάντων, με τα φουγάρα να καπνίζουν και την μαύρη ατμόσφαιρα, έλεγα ότι από κάπου θα έβγαινε και ο Jack the Riper. (Αλήθεια γιατί δεν έγινε αναφορά και σ αυτόν? ο J.B. είναι πιο αναγνωρίσιμη φιγούρα άραγε?)
-Μου άρεσε που η Μεγαλειότητα της δέχτηκε να στραπατσάρει κάπως την εικόνα της "πηδώντας με... αλεξίπτωτο".
-Μου άρεσε που οι περισσότεροι σημαιοφόροι ήταν γυναίκες, ακόμα και σε χώρες που άλλες χρονιές δεν έστελναν καν γυναίκες αθλήτριες παλιότερα. Όλες όμορφες μου φάνηκαν. Κορίτσια μέσα στα νιάτα, με ευτυχισμένα και χαρούμενα χαμόγελα, πως να μην είναι κούκλες?!

Πάμε τώρα στα υπόλοιπα.
-Έλληνας παρουσιαστής λέει αφού περνάει η Ελληνική αποστολή και δίνει την σημαία για να την βάλουν στον Λόφο με την Βελανιδιά: «Και τώρα η Ελληνική σημαία θα πάει στον Λόφο για να τοποθετηθεί στο πιο ψηλό σημείο δίπλα στην Βρετανική!»
Μετά είδαμε ότι σαφώς δεν ήταν έτσι, την είχαν βάλει στην μέση περίπου  δίπλα στης Βραζιλίας. Ούτε καν αλφαβητικά δηλαδή!
-Ο ίδιος με την εμφάνιση της Τζαμάικα αν δεν κάνω λάθος, λέει.
«Ερχεται τώρα ταχύτατα η Τζαμάικα με σημαιοφόρο τον...»
Δεν κατάλαβα για πιο λόγο ερχόταν «ταχύτατα» η Τζαμάικα, ο Νικόλας μου εξήγησε ότι ίσως το είπε γιατί είναι γνωστοί οι αθλητές της του στίβου στους δρομους ταχύτητας.
Τηρουμένων των αναλογιών έπρεπε να πει όταν έμπαινε η Κίνα «Ερχεται η Κίνα με διπλή ανάποδη περιστροφή στον Ιππο»
-Αυτά τα περίεργα χωνιά που κράταγαν τα παιδάκια δίπλα στον κάθε σημαιοφόρο μου είχαν σπάσει τα νεύρα. Χρειάστηκε να περάσουν οι μισοί αθλητές για να μας ενημερώσει ο σχολιαστής ότι ήταν μέρος της έκπληξης της τελετής αφής. Εγώ στο τέλος σκεφτόμουν ότι ίσως να τα είχαν για... ουροδοχεία μην τυχόν και κάποιος είχε καμιά έκτακτη ανάγκη...
-Ο Ολυμπιακός ύμνος δεν ακούστηκε, μόνο η μουσική του. Με χάλασε αυτό, αν θυμάμαι καλά, τραγουδιέται από χορωδία σε κάθε Ολυμπιάδα. Μάλιστα πήγα από συνήθεια να τον τραγουδήσω εγώ, αλλά ειδικά στο δεύτερο μέρος της μελωδίας ήταν σχεδόν μη αναγνωρίσιμος!!!
-Στο κομμάτι με την Μουσική τους Ιστορία –δικαιολογημένα να θέλουν να την προβάλουν, τα περισσότερα από τα ιερά τέρατα της ποπ και της ροκ είναι Βρετανοί- η εικόνα έγινε κουραστική και βαβουριάρικη. Τα υποτιθέμενα μηνύματα σε κινητά και social media πολύ προβλέψιμη και ανιαρή ιδέα. Έλεος πια με τους χαζοχαρούμενους πιτσιρικάδες...
-Το κομμάτι με τα νοσοκομεία μου έφερε την αντίστοιχη εικόνα με τα... φακελάκια στα νοσοκομεία στην Ελλάδα... Αλλά, επιτέλους, όχι άλλη επίθεση στο συναίσθημα μας με τα άρρωστα πιτζαμοντυμένα παιδάκια στα κρεβάτια τους! Το έχουμε φάει αυτό στην μάπα από χιλιάδες διαφημιστές απανταχού της γης!
-Ο πάππους Μακάρτνι με το ωραίο συνθετικό μαλάκι του τραγούδησε Jud αντί για αυτό που κατά την γνώμη μου θα ήταν το πιο ταιριαστό, το «Imagine», ελπίζω να το έχουν φυλάξει για την τελετή λήξης.
-Όταν οι Βρετανοί αθλητές μπήκαν στο στάδιο, έπεσαν εκείνα τα εκατομμύρια χαρτάκια πάνω τους. Ωραίο το θέαμα αλλά στην υπόλοιπη τελετή τα βλέπαμε πεταμένα κάτω, ένα απίστευτο σκουπιδαριό, τόσο διαφορετικό από την εικόνα του έχω των πεντακάθαρων δρόμων του Λονδίνου αλλά και της Αγγλικής περιφέρειας. Σαν δρόμος της γειτονιάς μου ήτανε, την άλλη μέρα από το πανηγύρι του Αγίου Φανουρίου μεγάλη η χάρη του, που για να περπατήσεις κλωτσιάς για να παραμερίσεις τα σκουπίδια!
-Τα πυροτεχνήματα στο τέλος που περίμενα με λαχτάρα, ήταν λιγοστά και συνηθισμένα, με εξαίρεση ίσως εκείνα κατά μήκος του Τάμεση όταν ο Ντέιβιντ Μπέκαμ συνόδευε την φλόγα πάνω στο ταχύπλοο. Α ρε Κινέζοι! Που είσαστε να δώσετε τα φώτα σας??!!

Και ερχόμαστε στο σπουδαιότερο σημείο, την ίδια την αφή του Ολυμπιακού Δαυλού μέσα στο στάδιο.
Δεν μπορούσα να καταλάβω που θα άναβαν την Ολυμπιακή φλόγα. Μετά από καμιά δυο ώρες, είχα πειστεί ότι θα βάζανε φωτιά σε εκείνη την περίφημη βελανιδιά πάνω στο λόφο με το γρασίδι!
Αλλά έπεσα έξω.
Εντάξει, άμα έτσι ήθελαν να το κάνουν... τι να πω...
Αλλά ρε παιδιά όταν τελικά λύθηκε ο γρίφος του τι ήθελαν να κάνουν με εκείνα τα χωνιά –και βέβαια ήταν εντυπωσιακή η εικόνα με τις φωτιές να ταξιδεύουν στον χώρο μέχρι να ενωθούν όλες μαζί- και άναψε ο δαυλός... κάτι δεν πήγαινε καλά.
Κατ αρχάς σε όλες τις Ολυμπιάδες οι δαυλοί ήταν ψηλά πάνω από το στάδιο, φαίνονταν από μακριά και από την έξω πλευρά.
Αυτός ήταν χαμηλός σχεδόν στη μέση του σταδίου, κάτι σαν φωτιά κατασκήνωσης. Το έβλεπα και σκεφτόμουν ότι αν είναι σε αρκετά κεντρικό σημείο οι ακοντιστές θα κινδύνευαν να κάψουν τα ακόντια τους εκεί μέσα, οι σφυροβόλοι τις σφύρες τους και αλίμονο σε κανένα ατζαμή άλτη επί κοντω !!!  
Ο Νικόλας για να με καθησυχάσει μου είπε μετά ότι ίσως το πρωί οι καθαρίστριες του σταδίου που θα περνούσαν να τακτοποιήσουν τον χώρο, να ανασήκωναν τον δαυλό γι να σκουπίσουν από κάτω και ίσως να τον μετακινούσαν σε καμιά πιο βολική άκρη για να μην είναι μέσα στη μέση.
Οι θεατές των άνω διαζωμάτων πάντως πρέπει να πέρασαν δύσκολες στιγμές ειδικά αν ήταν προς την μεριά που φυσούσε ο αέρας. Τι κάπνα θα έφαγαν και τι κάψα από την φωτιά θα τους ήρθε... ας μην το σκεφτόμαστε καλύτερα.
Τελικά η εικόνα που μου δημιουργήθηκε ήταν αυτή από ένα τεράστιο γκαζάκι που θα μπορούσαμε τα πρωινά να φτιάχνουμε τους –Ελληνικους- καφέδες μας ή ίσως να βράσουμε κανένα αβγουλάκι.

Εξ ου και ο συνειρμός με το που άκουσα τον Νικόλα να φτιάχνει τον πρωινό μας καφέ και ο ήχος του μου θύμισε την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου.


Όταν είχε γίνει η αντίστοιχη έναρξη των δικών μας Ολυμπιακών και επιρρεσμένη από το τι θα εφερνε στο μέλλον στην Οικονομία μας, είχα θεωρήσει την τελετή απαράδεκτη.
Τώρα αναθεωρώ αν και δεν ξέρω τι θα κάνει αυτή η χθεσινή τελετή –και όλη η διοργάνωση- στην δική τους οικονομία. Ελπίζω όχι τα ίδια.
Η δική μας τελετή έναρξης ήταν λιτή και πραγματικά δεν είχε σχέση με την χθεσινή. Με εξαίρεση βέβαια εκείνη την σκηνή με την έγκυο γυναίκα που είχε ένα στρογγυλό πορτατίφ αναμμένο αντι για κοιλιά, ύμνος στην ζωή λέει!
Αλλά και το μαρκούτσι-Δαυλό που χαμήλωσε για να ανάψει και ξανανέβηκε στον ουρανό φέρνοντας μου συνειρμικά στο μυαλό κάτι... άλλο;)
Ας είναι...
Ο καθένας με τα λεφτά του, την Ιστορία του και κυρίως με την αισθητική του σκηνοθέτη του!
Ας περιμένουμε την τελετή λήξης για να δούμε κάτι καλύτερο, αν και αν κρίνω από την δικιά μας μάλλον με τους αντίστοιχους Βισσηδες και Ρουβαδες θα την βγάλουμε!
Που όμως πρέπει να παραδεχτώ ότι τουλάχιστον οι δικοί τους μου είναι περισσότερο ευχάριστοι στο δικό μου αυτί.
Και ελπίζω να ακούσουμε επιτέλους και το Imagine!
υ.γ.
Ευτυχως που δεν πρόβαλαν πολυ και τις μονοφθαλμες μασκωτ των Ολυμπιακών τους.
Νομιζω ότι ακόμα και οι δικές μας οι "πλαγκονες" ηταν πιο χαριτωμένες!



Edit με αφορμή σχόλια φίλων που διάβασαν το κειμενάκι σε άλλη δημοσίευση:

-Γμ/το!
Έχασα χτες την ατάκα του Ρογκ για το σπίτι των Ολυμπιακών Αγώνων!
Σήμερα το είδα.
Κάποιος έπρεπε να του πει ότι η Ελλάδα είναι το σπίτι τους και μάλιστα πληρώνει και το ... χαράτσι της ΔΕΗ γι αυτό.
Πολύ ακριβά!

Στο θέμα της βιομηχανικής επανάστασης, πέρα από το οπτικό μέρος που μου άρεσε είδαμε σαφέστατα τις τάξεις που με περηφάνια παρουσίαζαν.
Βασιλείς, αριστοκράτες, εργάτες.
Όπως είπα, ότι έχει κανείς δείχνει και ίσως να το θεώρησαν κατόρθωμα που τα έδειξαν αυτά απενοχοποιημένα.

Η αφή του Ολυμπιακού Δαυλού του Σίδνεϊ είναι η αγαπημένη μου. Το πάντρεμα νερού και φωτιάς και το ανάμα του δαυλού μέσα στο νερό πριν απογειωθεί για να ανέβει ψηλά, είναι νομίζω η πιο ωραία εικόνα που μου έχει μείνει από τελετές έναρξης Ολυμπιακών. Όπως και αυτό της Βαρκελώνης, με τον τοξότη να ρίχνει το αναμμένο βέλος στον δαυλό ψηλά στον ουρανό. Είχα πιο πολύ άγχος κι από αυτόν τον ίδιο όταν το έβλεπα!

Όσο για την Βασίλισσα που παραλίγο να κοιμηθεί στο κάθισμα της, γριά γυναίκα είναι μωρέ η Μεγαλειότατη, τι να έκανε? Σκεφτόταν και τα σκυλάκια της με τις χαριτωμένες αστείες φατσούλες τους που ήταν ώρα να τα ταΐσει...

Η φίλη Αθηνά, είπε ότι θα ήταν τέλειο να είχαν σκηνοθετήσει οι Μόντι Παιθον την παράσταση και συμφώνησα απολύτως.
Διότι τι καλύτερο από ένα τύπου Μόντι Παιθον θέαμα
Στο τέλος δε θα έβαζαν και αθλητές να ντοπάρονται με κάτι βαρέλια γεμάτα αναβολικά...
...που μόλις θα έβλεπαν τον κόσμο να τους κοιτάζει θα αναφωνούσαν τάχα μου:
-Ωχ! Πελάτες!!!
Και θα έπαιρναν ύφος αθώο και ενάρετο δυσφημίζοντας το fair play και την "καθαρότητα" των αγώνων!
Τωρα μάλιστα που εκτός των αθλητών και κριτών, έδωσαν όρκο τιμής και οι... προπονητές...!!!

Κύριε Τζέεεεκοοοο! Γκελ μπουρντα! :))))

Ετικέτες

 
posted by ralou at 8:44 μ.μ. | Permalink |


0 Comments:


usefull  View My Public Stats on MyBlogLog.com